எனக்கு நினைவு தெரிஞ்சு நான் தியேட்டர்'ல பார்த்த முதல் ஆங்கில படம் ஜுராசிக் பார்க் தான். அப்போ எனக்கு எட்டு வயசு. கொழும்பு, கொள்ளுபிட்டி "லிபர்ட்டி" திரை அரங்கத்துல என் அண்ணா'வின் நண்பர் ஒருவர் பணியாளராக இருந்தார். அவருடைய பேருதவியால் டிக்கெட் கிடைத்து அண்ணாவோடு படம் பார்க்க போயிருந்ததாய் ஞாபகம். அதுக்கு பிறகு சில படங்கள், குடும்பத்தோடு பார்க்க போயிருக்கலாம்., ஆனால் ஞாபகத்தில் இல்லை.
ஊருக்கு போகிற சமயம்., அங்கே என் மாமாவின் மினிதியேட்டர் ஒன்றில் சில ஆங்கில படங்கள் பார்த்திருக்கிறேன். 20 அல்லது 30 பேர் அமரக்கூடிய நீளமான அறையில், சற்றே பெரிய டிவி இருக்கும். VHS Tape மூலமாக அதில் படங்கள் காண்பிக்கப்படும். 90'களில் வெளியான நிறைய தமிழ் படங்களையும் நான் இங்கே தான் பார்த்திருக்கிறேன். அடுத்தபடியாக முதன் முதலில் நண்பர்களோடு திரையரங்கில் பார்த்த ஆங்கில திரைப்படம், "டைட்டானிக்". மீண்டும் கொழும்பில் (மஜெஸ்டிக் சினிமா).
இதெல்லாம் ஏன் இப்போ சொல்லுறேன்னா எனக்கு ஹாலிவுட் படங்களை பற்றிய ஆரம்பகால ஞாபகங்களாக இருப்பவை இவை தான். இதுநாள் வரையில் எத்தினையோ ஆங்கில படங்கள் பார்த்து ரசித்திருக்கிறேன். வலைத்தளங்கள் வாசிக்க தொடங்கிய பிறகு, அண்ணன் ஜாக்கி சேகர், ஹாலிவுட் பாலா, கருந்தேள்.. இன்னபிற ஹாலிவுட் திரைப்பட விமர்சகர்களின் வலைத்தளங்கள் மூலமாக படங்களை தேடிப்பிடித்து பார்த்துவருகிறேன். மட்டுமல்லாமல் நண்பர்களோடு பகிர்ந்துகொண்டதும் உண்டு. அப்படியாக நான் சமீபத்தில் பார்த்த சில ஹாலிவுட் படங்களின் அனுபவத்தை உங்களோடு பகிர்ந்து கொள்ளவே இந்த பகுதி..
...எத்தினையோ சந்தர்பங்களில் அறிமுகமில்லாத புதியவர்களை வாழ்கையில் சந்திக்கிறோம், உரையாடுகிறோம், கடந்துவருகிறோம். ஒருசிலரிடம் எதையோ ரசிக்கமுடிகிறது. ஒரு சில நேரத்தில் சில புதியவர்களிடம் எந்த ஈடுபாடும் வருவதே இல்லை. ஒருவரை நேசிக்கவும், வெறுக்கவும் காரணம் தேவைப்படுகிறது. அடையாளங்களையும், தகுதிகளையும் வைத்து ஒருவரை நிர்ணயிக்குற மனதை ஏன் படைத்தான் ஆண்டவன்? ...யோசிக்கிறேன்! 
